Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Γεια σας φίλοι μου.......


Πέρασε ένας μήνας και...από την τελευταία φορά που άνοιξα το ΄΄μπλογκοσπιτο ΄΄ μου και μάλλον πρέπει να πιάσω την σκούπα και την ξεσκονίστρα για τις αράχνες....



Κάτι οι δουλειές κάτι οι ελιές  ,ένα όμορφο ταξίδι που έκανα μαζί με τον άντρα μου φτάσαν ήδη τα χριστούγεννα.  Ας τα πιάσω από την αρχή.....


Στην φωτο αυτή ανάμεσα στους χαρούμενους master of.....βρίσκεται και ο γιός μου. Και ανάμεσα στους υπερήφανους και συγκινημένους γονείς  (supporters μας αποκάλεσε ο πρύτανης στην ομιλία του και κάλεσε τους φοιτητές να σηκωθούν και να μας χειροκροτήσουν ) βρισκόμαστε κι εγω και ο αντρας μου.

Πέρασαν ήδη 4 χρόνια που ζήσαμε ξανά την ίδια συγκίνηση με την ορκωμοσία της κόρης μας και ευχαριστώ τον Θεό που μας αξίωσε να δούμε την ίδια τελετή και για τον γιο μας.

Ο καιρός ήταν ανέλπιστα καλός για την εποχή και για την ίδια την πόλη , με εξαίρεση το τσουχτερό κρύο και έτσι απολαύσαμε το Εδιμβουργο με ήλιο και με συννεφιά αλλά ευτυχώς χωρίς βροχή.

Παντού είναι εμφανής η αγάπη που έχουν για την ελληνική αρχιτεκτονική. Τον προπερασμένο αιώνα θέλησαν να χτίσουν αντίγραφο της ακρόπολης των Αθηνών στον λόφο  Carlton ,τους τελείωσαν όμως τα χρήματα κι έτσι έμειναν αυτές οι στήλες μοναχές τους να ατενίζουν από ψηλά την πόλη....

Το κάστρο του Εδιμβουργου......υπέροχο και με τόσα πολλά να δείς μέσα .....μουσεία, συλλογές ,καφέ και απεριόριστη θέα που την συγκεκριμένη μέρα ήταν περιορισμένη λόγω ομίχλης.

Το μνημείο των πεσόντων Σκώτων σε όλους τους πολέμους....το μοναδικό μέρος μέσα στο κάστρο που απαγορευόταν η φωτογράφιση. Υποβλητικό και ταυτόχρονα συγκινητικό με τις επιγραφές για όλα τα πεδία των μαχών που έπεσαν Σκώτοι.Τεράστιοι τόμοι με ονόματα που είναι προσβάσιμοι στους επισκέπτες τους δίνουν την ευκαιρία να βρουν τον δικό τους άνθρωπο την τοποθεσία και την ημερομηνία του θανάτου του.

Ενα πολύ μικρό κομμάτι της ανθισμένης (παρόλο το κρύο) φύσης του Εδιμβουργου. Μου έκανε εντύπωση που φυτά που σε μας ανθίζουν άνοιξη με καλοκαίρι όπως ο καπουτσίνος εκεί ήταν ολάνθιστα και δεν πρόκειται να μιλήσω για τους πανσέδες.

Το κτίριο σε πρώτο πλάνο η εθνική πινακοθήκη χτισμένη και αυτή σε αρχαιοελληνικό ρυθμό και δίπλα το χριστουγεννιάτικο χωριό.Είναι πολύ μεγάλο με ομοιόμορφα σπιτάκια-μαγαζιά, στολισμένα με αληθινά δένδρα μάλλον προσφορά των διοργανωτών ,και ένα υπέροχο τραινάκι για παιδιά .

Η  θέα από το κάστρο ....στο μακρινό βάθος οι βοτανικοί κήποι.
Και μετά με τις εικόνες αυτές στο μυαλό μας συνεχώς....η προσγείωση. χωριό και λιομάζωμα.