Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Χθές εφτιαξα μαρμελάδα κυδώνι με χυμό απο ρόδι.
Τα κυδώνια μου τα δώσανε και τα ρόδια επίσης , γλυκό δεν ήθελα να φτιάξω, κυδωνόπάστο θα κάνω αλλη φορά είπα να κάνω μαρμελάδα.
Το αποτέλεσμα οπτικά μοιάζει με γλυκό του κουταλιού, ίσως λίγο πιο σκούρο λόγω του ροδιού, γευστικά ειναι απίθανο.
Υπέθεσα οτι θα λοιώσει το κυδώνι ομως δεν έγινε κάτι τέτοιο.
Πάντως πάνω σε φρυγανιά που το δοκίμασα - σιγά μη δεν έτρωγα λόγω της διαίτας - ήταν πολύ νόστιμο.
Το επόμενο που θα φτιάξω θα ειναι μαρμελάδα μήλο- μου τα δώσανε κι αυτά- μια ντόπια ποικιλία φυρίκια , που όμως είναι διπλάσια σε μέγεθος απο τα συνηθισμένα και πολύ πιο αρωματικά.
Ενα μέρος απο αυτά , θα τα κόψω σε λεπτές φετούλες, θα τα ξηράνω στον φούρνο και θα τα χρησιμοποιήσω για τσάι ( έχω πιεί και είναι πολύ αρωματικό).
Αλλά αυτά θα γίνουν αφου γυρίσω απο την Θεσσαλονίκη. Φεύγω την Δευτέρα και μάλλον θα μείνω 2 εβδομάδες.
Πρίν λίγες μέρες έφτιαξα τις γλάστρες μου, για τον χειμώνα, φύτεψα και μερικούς βολβούς, και βρήκα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το κόμποστ που ειχα κάνει।
Ολο το καλοκαίρι - οσο ήμουν στην Αθήνα- ολα τα οργανικά απορρίματα που θα κατέληγαν στα σκουπίδια, τα παιρνούσα απο το μουλτι , τα αφηνα σε ενα παλιο τρυπητό να στραγγίσουν πάνω σε μια γλάστρα και οτι έμενε το έβαζα σε εναν τενεκέ ,κι οταν γινόταν περίπου 5-6 εκατοστά, το σκέπαζα με χώμα για να μη μαζευει μύγες.
Το ανακάτευα οταν το θυμόμουν αλλά αυτό που βρήκα όταν το χρησιμοποίησα ηταν ενα πλούσιο μαύρο αφρατο χώμα χωρίς καθόλου οσμή . Εννοείται οτι το ίδιο έκανα και στο χωριό.
Ειμαι σίγουρη οτι τα φυτά θα το εκτιμήσουν.
Καλό απόγευμα

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

γυρισμός

Ανοιξα την πόρτα, έτριξε λιγάκι είναι αλήθεια -να φανταστήτε ήταν τόση η λαχτάρα μου που ξέχασα πως μπαίνω στο blog αλλα τα κατάφερα.
Είμαι πάλι εδώ, κι αυτό χάρη σ΄ενα κατσαρομάλικο αγγελάκι που μου έδωσε το λαπτοπ,γιατί ο υπολογιστής μου δεν ξέρω αν θα επανακάμψει. Είναι για επισκευή- ακόμα!
Δεν σας ξέχασα. Αλλά δεν μπήκα ουτε μια φορα στο μπλογκ, δεν μπορούσα να ρίξω μια ματιά και να μη μπορώ να γράψω κάτι.
Πολλές φορές, οταν έκανα κάτι, ή εβλεπα ή μάθαινα, έλεγα μέσα μου ....αυτό πρέπει να το γράψω, να το μοιραστώ, κι έχω τόσα πολλά που δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω να το κάνω.
Θέλω να σας επισκευτώ, να σας διαβάσω, να μάθω νέα σας και σιγά σιγά θα λέω και τα δικά μου.
Αν και το καλοκαίρι πήγα στην Κρήτη στο χωριό της μητέρας μου, και πηγαινοερχόμουν στο χωριό του άντρα μου, βρήκα τον καιρό να κάνω κάμποσα πράγματα.
Το πιο όμορφο όμως για μένα, ηταν οτι διαμόρφωσα ενα δωμάτιο στο σπίτι (στο χωριό) σε εργαστήριο, κι έτσι εχω ενα χώρο που μπορώ να δουλευω άνετα.
Και επίσης οτι ξεκίνησα να υφαίνω.
Ομως θα σας τα λέω σιγά σιγά.
Καλό φθινόπωρο, χαίρομαι που είμαι πάλι μαζί σας.