Να υπάρχεις

Να υπάρχεις,
πέρα απο τα νέφη των ουράνιων θόλων,
μέσα στο σιγαλό κελάρισμα του νερού
στη δύναμη του λουλουδιού που σηκώνει

τον κλώνο του

στην αξιοπρέπεια του αέρα πο το χαϊδεύει,

μονάχα.

Να υπάρχεις,

πέρα απο τη λάμψη των αστεριών

να τσαλαβουτάς μικρός θεός στο σώμα του

δάσους γυρεύοντας τα σκορπισμένα μέλη σου,

να περπατάς σάν το κύμα πάνω στα βότσαλα

της δροσόλουστης άμμου του Γουαλδακιβίρ

να φιλάς σαν ερωτευμένος το πρόσωπο

του κόσμου στην ανάσκελη της παλάμης σου.

Να υπάρχεις,

πέρα απο την κραυγή των ανέμων,

στσις γρίλλιες που μοιράζουν μητρικά,

πάνω στο τραπέζι σαν ψωμί, την σκιά τους,

στο μεσοδιάστημα των δακτύλων που

τρεμουλιάζουν σαν χείλη για τον έρωτα,

στο χαμόγελο που ακυρώνει τον θάνατο

κάθε στιγμή.

Ελένη Καρασαββιδου.

<< ΚΛΕΨΥΔΡΑ>>

απόπειρες ποιητικής γραφής.

Παγκόσμια Ημέρα ποίησης σήμερα.

Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση ειχε πει ο Ντελακρουά.