Γλαυκός απλώνεται μακρυά της θάλασσας ο πέπλος,
και το βουνό γέρνει γλυκά για να τη χαιρετήσει
στού πεύκου το μουρμούρισμα, στής λεύκης το τραγούδι.

Αργά και μεγαλόπρεπα ο ήλιος πάει στη δύση
και στην κορφούλα του βουνού εν΄ασπασμό ν΄αφήσει.

Κι ο νούς αγνάντεψε μακρυά κι ειδ΄ομορφιές κι εστάθη

κι υψώθη ως τα ουράνια να Σε δοξολογήσει,

Δόξα στόν Ύψιστο Θεό να σιγοψιθυρίσει.

Το ποίημα λέγεται Ηλιοβασίλεμα και είναι της Ειρηνούλας Μ.Μιχαηλίδου.